Znaczenie wspólnych posiłków
Wspólne spożywanie posiłków to nie tylko zaspokajanie jednej z podstawowych potrzeb fizjologicznych człowieka. To także rytuał. Jedzenie w gronie rodziny czy przyjaciół ma moc jednoczenia ludzi. Posiłek przy wspólnym stole jest przestrzenią na wymianę poglądów i emocji – jest miejscem na komunikację. Co ciekawe, już sam rodzaj potrawy i sposób jej jedzenia jest pewną odmianą wiadomości. W końcu inną potrawę przygotujesz dla przyjaciół, inną podasz szefowi, a jeszcze inną babci, która ma swoje przyzwyczajenia kulinarne, prawda? Dobór potraw, a nawet ich wystawność, świadczy o relacjach łączących gości i gospodarzy. Sprawdźmy, czy podobne zależności można zauważyć w zwyczajach innych kultur.
Jak się je w różnych częściach świata?
Japońska etykieta
Japonia jest krajem o znacząco odmiennej kulturze niż europejska – także w kwestii spożywania posiłków. Kultura jedzenia jest tam rozwinięta, a przywiązanie do manier obowiązujących przy stole niezwykle mocne. Posiłki często podaje się w specjalnie wydzielonych do tego pomieszczeniach. To pokoje o wyraźniejszym przeznaczeniu niż nasze jadalnie, które bywają też miejscem pracy (ze względu na duży stół). W japońskich znajdują się niskie stoły z ułożonymi dookoła poduszkami do siedzenia oraz tatami, czyli matami do siedzenia na podłodze (na zdjęciu wyróżniającym).Dla mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni etykieta spożywania posiłków jest na tyle istotna, że obowiązuje tam konkretny sposób siedzenia przy stole – seiza. Siadać należy w klęku na piętach lub ze skrzyżowanymi nogami. W trakcie jedzenia nie należy wydmuchiwać nosa, machać pałeczkami, wbijać je w ryż bądź wskazywać nimi na ludzi lub przedmioty, ponieważ kojarzy się to z żałobnymi zwyczajami.
„Po turecku” to nie tylko kawa
Do dziś w Indiach praktykuje się, nietypowy dla kultury europejskiej, sposób jedzenia „po turecku”, czyli w siadzie skrzyżnym. Pozycja ze skrzyżowanymi nogami i wyprostowanym kręgosłupem sięga korzeniami do Ajurwedy i jogi, a do teraz niesie ze sobą wiele korzyści dla zdrowia. To idealne ułożenie ciała do spożywania posiłków!
Aby prawidłowo jeść w takiej pozycji, talerz należy postawić na podłodze kilka centymetrów od ciała. Przy sięganiu po kolejną porcję jedzenia trzeba się lekko pochylić do przodu, a potem wrócić do wyjściowej pozycji ciała. Dzięki zaktywizowaniu mięśni brzucha zwiększa się wydzielanie kwasów żołądkowych, co ułatwia proces trawienia. Jedzenie w takiej pozycji uwalnia mięśnie od napięcia, reguluje ciśnienie krwi, dotlenia organizm i wycisza umysł.
Czas na piknik!
Spożywać posiłki można nie tylko przy stole. Doskonale wiedzą o tym Australijczycy i Amerykanie, którzy często oddają się temu rytuałowi w parkach, na plażach czy przed domem. Piknik na wygodnym kocu na łonie natury w promieniach słońca to sama przyjemność. Taki sposób na posiłek jest też dobrym rozwiązaniem na relaksujące spędzanie czasu. Nie bez powodu pikniki są coraz popularniejsze i w Polsce.
Zamiast sztućców
Jedzenie rękoma pozwala cieszyć się całą paletą doznań sensoryczno-zmysłowych. I nie chodzi tu o jedzenie typu fast food. W kulturach, które często rezygnują ze sztućców, nie należy jeść obiema rękami, tylko jedną z nich. Powinna to być prawa, nawet jeśli ktoś jest leworęczny. W wielu regionach świata lewa ręka uznawana jest za „nieczystą”, ponieważ wykonuje się nią czynności toaletowo-higieniczne. Przy jedzeniu lepiej ułożyć ją na kolanach, aby była poza stołem. Najczęściej dłonią je się ryż, kraby, homary i sushi (jeśli nie używa się do niego pałeczek). Takie zwyczaje panują głównie na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej, Etiopii czy Tanzanii.
Wróćmy do stołu – ciekawostki o savoir vivre na świecie
Świat jest tak bogaty w swojej różnorodności, że nie istnieje jeden uniwersalny kod zachowania się przy stole. Zasady savoir vivre są różne w różnych krajach. I tak na przykład w Portugalii nie należy doprawiać potraw przed ich spróbowaniem – odbierane jest to jako nietakt wobec gospodarza. W Chile nie należy dotykać rękami żadnych produktów spożywczych, nawet frytek. W Etiopii istnieje zwyczaj gursha, świadczący o szacunku do gościa – gospodarz karmi go własną dłonią. A we Włoszech zniewagą dla kucharza jest poproszenie o dodatkowy parmezan do dania.
*
A jak się je w Twoim domu? Być może ciekawe zwyczaje związane z jedzeniem można zaobserwować też w kraju nad Wisłą ? Podziel się z nami w komentarzu!
